چک و قوانین حقوقی مرتبط با وصول آن

بر اساس ماده 310 قانون تجارت، چک نوعی روش پرداخت است که به موجب آن نوشته، افراد به انجام تعهدات مالی خود در آینده ملزم می شوند. در این روش شخص صادر کننده بخشی از موجودی حساب بانکی خود را در تاریخ معین برای شخص دریافت کننده حواله می کند. چک مانند اسنادی همچون سفته و برات وسیله اعتبار و تضمین نیست و شخص صادر کننده باید مبلغ معادل آن را در حساب بانکی خود داشته باشد. در صورت کامل نبودن موجودی حساب بانکی، شخص دارنده چک میتواند علیه صادر کننده چک اقدام و آن را برگشت بزند.

 

در چه شرایطی میتوان یک چک را برگشت زد؟

هرگاه شخص دارنده چک با موارد زیر رو به رو شد حق برگشت زدن چک برای وی محفوظ است. در ادامه علت های برگشت خوردن چک را ذکر می کنیم.

 

 

 

در ادامه شرح می دهیم که دارنده چگونه می تواند شکایت خود را به سه روش برای وصول مطالبات خود ثبت نماید.

 

 

 

به محض آنکه حکم اجراییه چک از سوی اداره ثبت اسناد ناحیه گواهی عدم پرداخت چک صادر شد، اجراییه به فرد بدهکار ابلاغ می شود. شخص صادر کننده چک موظف است در مدت ده روز نسبت به پرداخت بدهی خود اقدام نماید. در صورتی که شخص نتواند وجه مندرج در چک را تامین و فراهم کند موظف به معرفی اموال است. پس از ده روز اگر ترتیبات پرداخت تعیین نشد، دارنده چک می تواند نسبت به توقیف اموال صادر کننده اقدام و تقاضای خود را به اداره ثبت اسناد ارائه نماید. در این روش سرعت مراحل دادرسی در اداره ثبت اسناد بسیار بیشتر از سایر روش ها بوده و تنها مدت 48 ساعت تا صدور اجراییه زمان لازم است. همچنین در این روش فرد دارنده چک نیازی به پرداخت هزینه دادرسی ندارد. این هزینه تنها پس از وصول مطالبات دریافت می شود. نکته حائز اهمیت دیگر این است که محدودیت مدت زمان 6 ماهه در روش کیفری که پیشتر شرح داده شد، در این روش وجود ندارد. صدور اجراییه برای وصول چک نیازمند پرداخت هزینه ای معادل پنج درصد مبلغ چک به اداره ثبت اسناد می باشد. در صورتی که دارنده چک نتواند ظرف مدت یک سال اموالی از صادر کننده چک جهت وصول طلب خود معرفی کند، این هزینه باید توسط خود شخص دارنده چک پرداخت گردد.

 

 

 

در هر دو حالت برای شروع ثبت شکایت، خواهان دعوی باید برگه دادخواست را که مشتمل بر اطلاعات خوانده دعوی، موضوع دعوی و دلایل خود است، ثبت و به دادگاه ارائه دهد. پس از تعیین نوبت، دادگاه به موضوع پرونده رسیدگی و رای به وصول مطالبات به نفع خواهان دعوی صادر می نماید. در اینجا حکم دادگاه به طرفین ابلاغ می شود. حکم ابلاغ شده باید به دفتر اجراییه دادگاه برده شود تا سند اجراییه صادر گردد. در این مرحله محکوم ده روز از تاریخ صدور حکم، فرصت دارد تا آن را اجرا نماید. در صورت عدم پرداخت بدهی، طلبکار می تواند دادخواست توقیف اموال را ثبت و به دادگاه ارائه کند. در چنین شرایطی اگر محکوم مالی جهت توقیف نداشت، حکم جلب او صادر می گردد.

 

مجازات صادر کردن چک برگشتی چیست؟

بر اساس ماده 7 قانون صدور چک در صورت عدم پرداخت مطالبات دارنده چک، مجازات صدور چک برگشتی از یک روز تا دو سال حبس عنوان شده است. البته در نظر داشته باشید که مطابق با قوانین دادگاه ها حبس کمتر از 91 روز، می بایست به جزای نقدی تبدیل گردد. مطابق قانون اگر مبلغ چک کمتر از یک میلیون تومان باشد میزان حبس برای صادر کننده حداکثر تا شش ماه و در صورتی که مبلغ آن از یک تا پنج میلیون تومان باشد، مجازات حبس از شش ماه تا یکسال در نظر گرفته شده است. همچنین برای مبالغ بیش از پنج میلیون تومان مدت زمان یک تا دو سال حبس و ممنوعیت از داشتن دسته چک تا دوسال برای فرد در نظر گرفته شده است. نکته مهم در اینجا این است که اگر فردی صادر کننده چندین چک بلامحل باشد، مجموع مبالغ مندرج در متون چک ها ملاک عمل و تصمیم گیری خواهد بود.

 

 

 

رفع سو اثر چیست و مراحل آن از چک بلامحل به چه صورت است؟

صادر کننده چک در صورت اقدام به پرداخت مبلغ چک و رفع سو اثر از حساب خود باید مراحل زیر را طی نماید.

 

 

 

به این مطلب امتیاز دهید